Пишет Мой друг,
Алекс:
Май, 24, 2008 в 21:27
Вось жывеш так, нiкаму анiчога дрэннага ня робiш, а потым гэта дрэнь накiдваецца табе на твар, аплятае шыю сваiм хватсом I ты атрубаешся. Потым ачынаешся, спачатку усё добра, анiчога новага, але праз гадзiну табе становiцца балюча ва усiм целе, асаблiва за грудзiнай. Боль становiцца такiм моцным, што цела садрыгаецца, а потым… твая грудная клетка проста узрываецца, ды адтуль выходзе яшчэ адзiн ЁН… Але гэта яшчэ не саамы дрэнны варыянт…